آموزش تایپ فارسی با کاتب در اتوکد

آموزش تایپ فارسی با کاتب در اتوکد

آموزش تایپ فارسی با کاتب در اتوکد برای شروع، فونت های اتوکد را دانلود کنید، اگر قبلاً از جای دیگری دانلود نکرده اید. واقعاً فرقی ندارد فونت ها را از کدام سایت دانلود می کنید. همه آنها تقریباً یکی هستند. پس اگر قبلا فونت ها را دریافت کرده اید، مشکلی نخواهید داشت.

فونت ها را در پوشۀ نصب اتوکد داخل پوشه Fonts استخراج کنید (مراقب باشید فونت ها خودشان داخل پوشه ای نباشند، یعنی آدرس نهایی فونت چیزی مثل این باشد:

 

1 2 3

C:\Program Files\Autodesk\AutoCAD 2018\Fonts\NASKHD.shx

اکنون برنامه کاتب را به پوشه Support منتقل کنید. برنامه کاتب با نام KATEB.LSP در پوشه فونت ها قرار دارد. البته می توانید کاتب را در پوشه فونت ها هم نگه دارید. خیلی اهمیتی ندارد.

سپس اتوکد را اجرا کنید. اگر قبلا اجرا شده بود، آنرا ببندید و دوباره اجرا کنید. می دانم، زمان زیادی می برد، ولی چاره ای نیست. :)

خوب، وقتی اتوکد اجرا شد، یک طرح خالی ایجاد کنید یا یک فایل DWG باز کنید.

وقتی محیط طراحی را مشاهده کردید، تایپ کنید APPLOAD. اگر دیدید چیزی تایپ نمی شود، احتمالا در حالت select هستید. یک بار Escape بزنید و دوباره تایپ کنید.

سپس اینتر بزنید تا پنجره Load/Unload Applications باز شود.

آموزش تایپ فارسی با کاتب در اتوکد

همانطور که مشاهده می کنید، در این پنجره برنامه های جانبی (مثل کاتب) قابل بارگذاری هستند. این قابلیت اجازه می دهد که اتوکد برنامه هایی فراتر از توانایی های خود را اجرا کند، چیزی مانند پلاگین.

خوب، اکنون باید KATEB.LSP را انتخاب کرده و دگمه Load را بزنیم. منتها برای اینکه دفعه های بعدی نخواهیم آدرس بدهیم، یک بار فولدری که Kateb در آن قرار دارد را به اتوکد معرفی می کنیم تا دفعات بعد کاتب بطور خودکار بارگذاری شود. برای این کار، گزینه Contents را انتخاب کنید.

سپس Add را زده و کاتب را به اتوکد معرفی می کنیم تا در Start-up اتوکد قرار بگیرد.

اگر دوست داشتید یکبار کارآیی این موضوع را تست کنید. وقتی کاتب در Startup اتوکد تعریف شده باشد، دفعه بعد که اتوکد را اجرا می کنید، نیازی به تایپ APPLOAD و بارگذاری کاتب نخواهید داشت. این کار بصورت اتوماتیک توسط اتو کد انجام خواهد شد.

 

خوب، اکنون که کاتب بارگذاری شده است، پنجره های اضافی را ببندید. کافی است تایپ کنید KATEB. مشاهده می کنید که اکنون KATEB یکی از توابع تعریف شده در اتوکد می باشد، و مانند دیگر توابع، وقتی یکی دو حرف اول آنرا تایپ می کنید، سیستم کامند اتو کد بقیه را برای شما پیشنهاد می دهد:

پس از تایپ KATEB اینتر بزنید.

در مرحله بعد از شما می خواهد یک نقطه بعنوان شروع تایپ انتخاب کنید.

روی یک نقطه در طراحی خود کلیک کنید.

سپس از شما می پرسد ارتفاع فونت چقدر باشد. این عدد درشتی فونت را تعیین می کند. یک عدد بسته به درشت نمایی طراحی خود وارد کنید. بعداً می توانید متن تایپ شده را با دستور SCALE بزرگ یا کوچک کنید.

همانطور که مشخص است، می توانید پایین تر از نقطه شروع کلیک کنید تا یک عدد برای Height یا ارتفاع فونت انتخاب شود، یا اینکه یک عدد را تایپ کنید و اینتر بزنید.

سپس از شما می خواهد جهت متن را تعیین کنید:

آموزش تایپ فارسی با کاتب در اتوکد

یک جهت را انتخاب کرده و کلیک کنید.

خوب، تا اینجا تقریبا مثل آموزش های دیگر بوده است، یعنی چیز بیشتری توضیح ندادیم، ولی متاسفانه من جواب نمی گرفتم، اگر شما هم تا الآن جواب نگرفته اید، این قسمت های پایینی را با دقت انجام بدهید تا جواب را بگیرید.

اولاً زبان کامپیوتر شما باید انگلیسی باشد! این مورد را مطمئن هستم جایی ننوشته اند!

زبان تنظیمات ویندوز مهم نیست فارسی باشد یا انگلیسی، پس نیازی نیست به Region and Language Settings دست بزنید. ولی حتماً زبان انتخاب شده باید انگلیسی باشد.

اکنون چند حرف تایپ کنید:

همانطور که می بینید، فارسی تایپ نمی شود. دلیلش این است که هنوز تنظیمات Annotation را تصحیح نکرده ایم.

یکبار Escape بزنید تا از محیط تایپ کاتب خارج شوید. و سپس روی Annotation کلیک کنید. از پنجره ای که باز می شود، گزینه A که کنارش Standard نوشته را انتخاب کنید و گزینه Manage Text Styles را انتخاب کنید مانند شکل زیر:

در این پنجره، شما تنظیمات استایل فونت نگارش را انتخاب می کنید. از آنجایی که فارسی بصورت پیش فرض در اتوکد وجود ندارد، باید یک سری تنظیمات اولیه انجام بدهیم.

آموزش تایپ فارسی با کاتب در اتوکد

همانطور که در تصویر فوق می بینید، شما باید یک Text Style ایجاد کنید. اگر این استایل از قبل وجود ندارد، روی New کلیک کنید، سپس یک نام برای آن انتخاب کنید (مثلا style1 یا style2 الی آخر).

سپس از بین فونت ها (گزینه Font Name) فونت nashkd.shx را انتخاب کنید. این یکی از متداولترین فونت ها است. (بعداً فونت های دیگر را بررسی خواهیم کرد.)

و در مجموعۀ Effects گزینه Backwards را انتخاب کنید. به تنظیمات دیگر لازم نیست دست بزنیم. سپس گزینه Set Current را بزنید و Apply کنید.

وقتی یک بار دیگر منوی Annotation را باز می کنید، تکست استایلی که جدیداً ایجاد کرده اید (style1) باید انتخاب شده باشد تا بتوانید در اتوکد فارسی تایپ کنید:

خوب، حالا که گزینه style1 بعنوان استایل متن انتخاب شده، یکبار دیگر کاتب را در کامند اتوکد تایپ می کنیم.

سپس نقطه شروع، ارتفاع و زاویه را مانند بالا تعیین کرده و زبان را انگلیسی انتخاب می کنیم و تایپ می کنیم:

من نوشتم «توانا بود هرکه دانا بود» و نتیجه چیزی که می بینید شد.

اولا برعس (از چپ به راست) تایپ می شود و دوماً حرف ها مقطع هستند.

اکنون یکبار کلیک کنید جایی خارج از کادر متن:

حالا برای اینکه از مود تایپ کاتب خارج بشوید یکبار Escape بزنید:

این چیزی بود که من امتحان نکرده بودم و به طرز اتفاقی کشفش کردم!!

و اصلاً منطقی نیست که موقع تایپ حروف برعکس باشند، و پس از تایپ با Escape زدن تصحیح شوند.

حالا شما می توانید متن ایجاد شده را Rotate و Scale کنید تا به جهت و سایز مورد نیاز خود برسید.

آموزش تایپ فارسی با کاتب در اتوکد

چند نکته درباره تایپ فارسی با کاتب در اتوکد

یک موردی که با آن روبرو شدم، این بود که اگر از قبل متنی با کاتب تایپ شده باشد، شما آنرا نمی توانید ویرایش کنید! حروف متن تایپ شده مقطع و جدا نمایش داده خواهند شد.

پس بهترین کار این است که پیش از Escape زدن، به تعدادی که لازم دارید متن بنویسید و سپس یکبار Escape بزنید تا همه متن ها راست به چپ و صحیح نمایش داده شوند.

مورد دوم: اگر متن نمایش داده شده برعکس بود پس از Escape زدن، یکبار گزینه Backwards را در هنگام ویرایش style از تیک خارج کنید و امتحان کنید ببینید درست می شود یا نه.

مورد سوم، پ و ژ در تایپ با کاتب در اتو کد جابجا هستند و خیلی از کاراکتر ها مانند : را سر جای خود پیدا نمی کنید مثلا باید شیفت و ۶ را بزنید تا آنها را پیدا کنید.

 

فونت های ویندوزی در اتوکد

هنگامی که داریم استایل جدید انتخاب می کنیم برای فونت، در کنار فونت naskhd و دیگر فونت های shx شما فونت های ویندوزی را هم مشاهده می کنید.

فونت های معروف به سری B مانند B Nazanin و B Mitra و B Titr و B Yekan نیز در این گزینه ها وجود دارند و شما می توانید آنها را انتخاب کنید.

ولی فونت های ویندوزی جدا از سیستم کاتب عمل می کنند، یعنی اگر هیچکدام از مراحل نصب فونت های کاتب و بارگذاری کاتب را انجام نداده باشید همچنان می توانید از این فونت ها استفاده کنید. و جالب این است که این فونت ها کاملاً درست تایپ می شوند! یعنی موقع تایپ از راست به چپ تایپ شده و کاراکتر ها روی کیبورد بر سر جای خودشان قرار دارند.

اما مشکل بزرگ!

مشکل بزرگ برای فونت های ویندوزی در اتوکد این است که موقع تبدیل به PDF این حروف بصورت مقطع نمایش داده می شوند:

ت‌و‌ان‌ا ب‌ود ه‌رک‌ه د‌ان‌ا بود

مسلماً کسی که می خواهد نقشه را بخواند، با این حروف مقطع مشکل خواهد داشت و دچار دردسر می شود.

 

حل مشکل فونت فارسی در اتوکد هنگام پرینت

وقتی فایل اتوکد را پرینت می کنیم (یا تبدیل به PDF می کنیم) انتظار داریم حروف بدرستی نمایش داده شوند.

یکی از روش هایی که می توان فونت های ویندوزی را بصورت صحیح پرینت کرد، استفاده از پرینتر Microsoft Print to PDF می باشد. این پرینتر از امکانات ویندوز ۱۰ می باشد و اگر از ویندوز ۷ استفاده می کنید، احتمالاً باید آنرا جداگانه نصب کنید.

با پرینتر مایکروسافت، شما یک فایل PDF ایجاد می کنید که فونت های ویندوزی در آن بدرستی نمایش داده می شوند.

اما پرینتر اصلی اتوکد که اجازه می دهد سایز A0 انتخاب کنید، AutoCAD PDF High Quality Print نام دارد. و این پرینتر حروف فونت های ویندوزی را بصورت مقطع چاپ می کند. با استفاده از فونت کاتب با آموزشی که در بالا داده شد، شما می توانید پرینت و PDF با حروف پیوسته داشته باشید ولی فونت های شما محدود خواهند شد به فونت های SHX که البته آنها هم تنوع خوبی دارند.

آموزش تایپ فارسی با کاتب در اتوکد

یک روش دیگر که برای نسخه ۲۰۱۶ و قبل از آن وجود دارد، نصب هات فیکس اتوکد برای زبان فارسی است. سازندگان اتوکد برای هر نسخه یک سری HotFix ارائه می دهند که مانند Patch در بازی ها عمل می کند و یک سری از ایرادات آن نسخه را می گیرد.

پیش از دانلود و نصب هات فیکس اتوکد، حتما مطمئن شوید که نسخه هات فیکس دانلودی به نسخه اتوکد شما می خورد. چون هات فیکس هر نسخه ای متعلق به اتوکد همان نسخه می باشد. مثلاً اگر هات فیکس اتوکد ۲۰۱۶ را دانلود کردید، باید اتوکد ۲۰۱۶ نصب شده باشد تا بتوانید از آن استفاده کنید.

یک موردی که برای برخی کاربران تاثیر دارد، گزینه TrueType Text در تنظیمات پرینتر پیش از پرینت می باشد:

با این تنظیمات احتمالاً اگر مشکل حروف مقطع یا حروف برعکس داشتید حل خواهد شد.

 

موفق باشید و مشکلات و نتایج کار را در کامنت بنویسید. اگر مقاله را دوست داشتید فراموش نکنید که به آن امتیاز بدهید.

منبع : نئو مارکت

نحوه تبدیل مقیاس در اتوکد به زبان ساده و تصویری

نحوه تبدیل مقیاس در اتوکد به زبان ساده و تصویری

با استفاده از امکانات و گزینه ها و روشهای مختلفی که در برنامه اتوکد وجود دارد می توان ابعاد و مقیاس نقشه ها را در این برنامه تغییر داد. ما امروز در این برنامه می خواهیم در برنامه اتوکد نحوه تغییر مقیاس را از طریق دستور scale انجام دهیم. از ابعاد موجود در نقشه به ابعاد دلخواه رفته و حتی واحد موجود در نقشه رو تغییر بدیم (مثلاً از متر به سانتی متر).

نحوه تبدیل مقیاس در اتوکد:

مرحله۱- برای استفاده از دستور scale میتونید در تب فرمان اتوکد دو حرف SC رو تایپ کنید و enter کنید و یا در بالای نرم افزار در قسمت Home و پنل Modify و در Ribon دستور Scale قرار دارد:

مرحله۲- اکنون باید قسمت هایی از نقشه مورد نظرمون که میخواهیم تغییر مقیاس پیدا کند را انتخاب کنیم:

مرحله۳- پس از enter کردن دو کادر اندازه ای باز میشه که با یکدیگر بالا و پایین میشوند و تناسب دارند که همان طول و عرض اندازه دلخواه ماست و در این دو کادر میتوانید اندازه مورد نیازتون رو درج کنید و enter کنید:

مرحله۴- میتونید با انتخاب گوشه ای از شکلتون کل شکل رو به صورت دستی بزرگ و یا کوچیک کنید و یا ضریب مقیاسی خاص رو که مد نظرتونه تو باکس عددی وارد کنید که برای دقت بیشتر مقیاستون بیشتر باید از این کار استفاده کنید(برای مثال با وارد کردن عدد ۲ مقیاس ما دو برابر میشه و با وارد کردن مقیاس ۰٫۵ شکلتون به حالت قبل بر میگرده):

چند نکته مهم:

اول اینکه شما هر گوشه ای از شکل دلخواهتون رو انتخاب کنید تفاوتی نمیکنه چون در پایان اعمال این دستور تمام شکل به یک اندازه بزرگ و یا کوچیک میشوند ولی ما بهتون پیشنهاد میدیم که از گوشه ی شکل اقدام به تغییر مقیاس بدید چون اگه از نقطه ی دیگه ای تغییر بدید ممکنه مکان شکل مورد نظرتون تغییر پیدا کنه البته در اصل موضوع مشکلی ایجاد نمیشه و ممکنه بعدا به مشکل بخورید.

دوم اینکه دستور Copy که در باکس مقیاس وجود دارد اینکار رو برای ما میکنه که با حفظ شکل اولیه که توسط ما کشیده شده میتونه شکل جدیدی با مقیاس جدید ایجاد کنه.

سوم اینکه دستور Reference که در باکس مقیاس وجود دارد اینجوری عمل میکنه که شما در کادر اول یک اندازه مثل ۲۰۰ رو قرار میدید که اندازه قبل و در کادر دوم که اندازه جدید که مثلا ۴۰۰ هست رو وارد میکنید و شکل شما ۲ برابر میشود ولی در حالت عادی اگه عدد ۴۰۰ رو وارد میکردید شکل مورد نظرتون ۴۰۰ برابر اندازه ی اول خود میشد.

نحوه تغییر مقیاس نقشه های ورودی به Autocad:

در ادامه میرسیم به تغییر مقیاس نقشه های تولیدی با نرم افزارهایی مثل Gis که به صورت عکس و یا Geotif به محیط اتوکد وارد میکنیم که بسیار پیش اومده برای خود بنده در مهندس مشاوره ها که فایل Gis ای که داشتیم رو به صورت Cad هم ازمون درخواست کردند که توی پستی جدا به صورت کامل شما رو با اون موضوع هم آشنا خواهیم کرد ولی در این آموزش با فرض اینکه شما میدونید چجوری فایل نقشه ی خودتون رو وارد اتوکد کنید به تغییر مقیاس در اتوکد (تغییر مقیاس نقشه ی ورودی به اتوکد) میپردازیم. پس برای شروع نقشه مورد نظرمون رو دانلود کرده و یا هر نقشه ای که تهیه رو به محیط نرم افزار فراخوانی میکنیم:

در این قسمت با انتخاب نقشه مورد نظر به صفحه Attach image میروید و در اینجا در کادر Scale عدد رو از ۱ به ۱۰۰۰۰ تغییر بدید تا شکل تون به درستی تو محیط نرم افزار خونده بشه:

بعد از ok کردن و Insert شدن نقشه به محیط نرم افزار آماده تغییر مقیاس در اتوکد میشویم. برای اینکار ابتدا روی layout1 کلیک میکنیم و در مرحله بعد روی page setup manager کلیک میکنیم:

در ادامه روی Modify کلیک کرده و به پنجره page setup خواهیم رفت:

در این قسمت تنظیمات زیر رو اعمال کنید:

plot style رو روی Grayscale قرار بدید.

در صورت تهیه PDF از نقشتون Ploter رو روی DWG to PDF قرار بدید.

Quality رو روی Maximum قرار دهید. البته میتونید تو DPI دلخواهتون قرار بدید اما پایین تر از ۴۰۰ سعی کنید نزارید.

Plot area خیلی مهمه که حتما روی Layout قرار بگیره.

Scale هم به صورت ۱:۱ باقی بمونه جلوتر از راه جدیدی تغیرات مقیاسی رو اعمال خواهیم کرد.

paper size هم اندازه ای انتخاب کنید که قراره روی اون اندازه چاپ و یا کار کنید.

باقی تنظیمات رو طبق عکس زیر قرار داده و روی ok کلیک کنید.

اگه دقت کنید یکسری اعداد زیر نقشه دیده میشه که با کلیک کردن روی این اعداد شما میتونید مقیاس های مختلف موجود در نرم افزار رو ببینید ولی اگه مقیاس مورد نظرتون توی مقیاس ها موجود نبود به روی گزینه Custom کلیک کنید و اگه سایز کاغذتون رو در مرحله قبل به درستی انتخاب کردید میتونید روی گزینه Scale to fit قرار بدید:

پس از انتخاب Custom در صفحه Edit scale list روی Add کلیک میکنیم:

در این مرحله نوبت به این رسیده که تغییر مقیاس در اتوکد رو شاهد باشیم:

برای مثال name appearing in scale list رو روی ۱:۵۰۰۰ قرار میدیم.

paper unit هم روی ۱ قرار میدیم چون بیشتر از ۱ نمیخواهیم.

Drawing units هم روی همون مقیاس مثالیمون که ۵۰۰۰ باشه قرار میدهیم.

در نهایت روی ok کلیک میکنیم.

در پایان با اضافه شدن مقیاس مورد نظرمون میتونیم نقشه رو روی اون مقیاس قرار بدیم:

در این قسمت با اسکرول کردن نقشه میتونیم ببینیم که تا چه اندازه ای از نقشه در مقیاس انتخابی ما روی کاغذ انتخابی جا میشود دقت کنید که پس از اسکرول کردن در انتهای منوی پایین نرم افزار روی دکمه MODEL کلیک کنید:

 

پس از طی کردن همه این مراحل روی Plot کلیک کنید و یا از دستور Plot استفاده کنید و یا Ctr+p رو بزنید تا به صفحه plot برید و در اونجا همونجور که میبینید تنظیمات قبلی موجوده و میتونیم تو mode های مختلف نقشه رو پرینت و یا pdf کنیم:

تغییر واحد اندازه گیری مقیاس در اتوکد

دوستان خوبم خوبه که بدونید واحد اندازه گیری پیشفرض اتوکد اینچ هستش و شما باید دقت کنید که بسته به نوع کاری که میخواهید انجام بدید از این واحد ها استفاده کنید. در بیشتر طراحی ها و نقشه کشی ها چه صنعتی و چه معماری از واحد سانتی متر استفاده میشود ولی در برخی موارد مثلا زمانی که ما میخواهیم یک offset از خظ اصلی ایجاد کنیم میتونه برامون سخت باشه ولی با قرار دادن روی میلیمتر میتونیم دیگه خیالمونو راحت تر کنیم ولی از جهتی هم اگر به اندازه های ریز احتیاجی ندارید میتونید از سانتی متر استفاده کنید.

خوب حالا وقتش رسیده که ببینیم چجوری میتونیم واحد اندازه گیری مقیاس در اتوکد رو تغییر داد.

ابتدا وارد منوی اصلی اتوکد و یا همون home میشیم و در اینجا روی Drawing utilities کلیک کرده و بعد از اون روی units کلیک میکنیم.

خب با توجه به باکس واحد اندازه گیری یا اصطلاحا unit میتونیم طبق توضیحات زیر اون رو تنظیم کنیم:

در قسمت lenght دو کادر دیده میشه که اولی نوشته شده type که در اینجا نوع اون رو انتخاب میکنید و در گزینه precision هم تعداد رقم های بعد از اعشار اون رو مشخص خواهید کرد.

در قسمت Angle نوع زاویه خودتون رو انتخاب میکنید که اصولاً روی درجه قرار میگیرد و در گزینه precision هم تعداد رقم های بعد از اعشار اون رو مشخص خواهید کرد.

مهمترین قسمت Insertion scale هستش که در این قسمت شما واحد اندازه گیری مقیاس مورد نظرتون رو وارد میکنید که میتونه سانتی متر، میلیمتر، متر و… باشه.

پلات گرفتن در اتوکد

خوب دوستان خوبم میرسیم به قسمتی که میتونیم نقشه مورد نظرمون رو پرینت یا اصطلاحا پلات بگیریم. پس بلافاصله میریم سراغ دستور اون که با Ctr+P میتونید اون رو فراخوانی کنید و پس از enter کردن با این صفحه روبرو خواهیم شد:

جدول مقیاس ها در پلات گیری:

واحد	مقیاس	Unit	mm
متر	۱/۲۰	۲	۱۰۰
متر	۱/۵۰	۵	۱۰۰
متر	۱/۱۰۰	۱۰	۱۰۰
متر	۱/۵۰۰	۵۰	۱۰۰
میلی متر	۱/۲۰	۲۰	۱۰۰۰
میلی متر	۱/۵۰	۵۰	۱۰۰۰
میلی متر	۱/۱۰۰	۱۰۰	۱۰۰۰
میلی متر	۱/۵۰۰	۵۰۰	۱۰۰۰
میلی متر	۱/۲۰۰۰	۲۰۰۰	۱۰۰۰

شما به وسیله توضیحات داده شده میتونید نقشه ها و اشکال مختلف رو به اندازه دلخواه برسونید و تغییر مقیاس در اتوکد رو داشته باشید.

منبع : سریع آسان

درز انقطاع چیست ؟ نحوه محاسبه درز انقطاع و نکات اجرایی

 

درز انقطاع چیست ؟ نحوه محاسبه درز انقطاع و نکات اجرایی

درز انقطاع چیست ؟ نحوه محاسبه درز انقطاع و نکات اجرایی تمامی ساختمان‌ها تا حدودی در جای خود ثابت و از لحاظ حرکت محدود شده هستند. این محدودیت‌ها با لرزش‌های ایجاد شده‌ باعث اعمال تنش به ساختمان می‌شوند. به همین منظور و در جهت جلوگیری از آسیب وارد کردن ساختمان‌های مجاور به هم در اثر لرزش‌های ایجاد شده، یک فاصله مشخص در نظر گرفته شده است که به درز انقطاع معروف است.

درز انقطاع چیست؟

درز انقطاع فضایی است که به منظور جدا کردن ساختمان‌های بیش از ۱۲ متر ارتفاع یا ۴ طبقه طراحی شده است و از برخورد دو ساختمان در هنگام زلزله و ایجاد آسیب مضاعف توسط ضربه ساختمان‌ها به هم جلوگیری‌ می‌کند. این درز در تراز هر طبقه باید حداقل برابر با ۱۰۰/۱ ارتفاع آن تراز از روی شالوده باشد.

محاسبه درز انقطاع

در محاسبه درز انقطاع باید فاکتور‌های مختلفی را مدنظر قرار داد که یکی از مهم‌ترین آن‌ها ارتفاع ساختمان است. بر اساس استاندارد ۲۸۰۰ محاسبه برای ساختمان‌هایی تا ۸ طبقه یا کمتر و بیشتر از ۸ طبقه متفاوت محاسبه‌ می‌شود.

محاسبه درز انقطاع در ساختمان‌های ۸ طبقه و کمتر

بر اساس ضوابط مربوط به درز انقطاع که در استاندارد ۲۸۰۰ مطرح شده است، ساختمان‌ها باید با پیش‌بینی درز انقطاع از یکدیگر فاصله مشخصی داشته باشند. بدین منظور ساختمان‌های تا هشت طبقه یا کمتر باید فاصله هر طبقه از مرز زمین کناری حداقل ۵ هزارم ارتفاع آن طبقه از روی تراز پایه باشد. محاسبه این مقدار با استفاده از فرمول زیر صورت می گیرد.

محاسبه درز انقطاع برای ساختمان‌های بیشتر از ۸ طبقه

بر اساس اصول استاندارد ۲۸۰۰، در ساختمان با اهمیت زیاد و خیلی زیاد یا ساختمان‌های بیشتر از ۸ طبقه، درز انقطاع میان دو سازه مجاور باید از طریق تغییر مکان جانبی غیرخطی طرح در طبقه و با در نظر گرفتن پی دلتا محاسبه شود. به این ترتیب، پس از محاسبه این تغییر مکان برای هر دو سازه یا ساختمان‌ می‌توان از جذر مجموع مربعات دو عدد به دست آمده برای محاسبه درز انقطاع استفاده کرد. بدین منظور می‌توان از فرمول زیر استفاده کرد.

محاسبه درز انقطاع در حالت‌های خاص

در حالتی که مشخصات ساختمان مجاور در دسترس نباشد و یا اصلاً ساختمانی وجود نداشته باشد، حداقل فاصله هر طبقه ساختمان از زمین مجاور باید برابر با ۷۰ درصد مقدار تغییر مکان جانبی غیرخطی طرح در نظر گرفته شود. برای این حالت می‌توان از فرمول زیر استفاده کرد.

نکات و توصیه‌های لازم در درز انقطاع

1. بهتر است که درز انقطاع هم در پلان‌های معماری و سایت پلان و هم پلان‌های تیر ریزی سازه ودر جزییات خاص مربوطه نشان داده شود تا از اجرای آن اطمینان حاصل کرد.
2. به ابعاد ستون‌ها از پایین تا بالای ساختمان و به ویژه آن دسته از ستون‌هایی که ابعاد آن‌ها تا بالا به صورت پیوسته و یکسره ادامه پیدا‌ می‌کند توجه شود. در خصوص این نوع از ستون‌ها و یا دیوارهای برشی باید میزان فاصله درز انقطاع در کلیه طبقه‌ها از پایین تأمین شود.
3. علاوه بر این ساختمان‌هایی که در طبقات پایین دارای دیواره‌های اول هستند نیز باید بسیار مورد توجه قرار بگیرند. در این گونه از ساختمان‌ها باید درز انقطاع در طبقه دارای دیواره‌های مطابق جزئیات واحد ایستایی اجرا شود.
4. اهمیت اجرای درز انقطاع بسیار زیاد است به طوری که گاهی اداره ثبت و شهرداری‌ها نیز جهت مساحت زیر بنای ساختمان به این موضوع توجه خاصی می‌کنند.
5. در حالتی که ساختمان مجاور و کناری ملک مورد نظر درز انقطاع را رعایت نکرده باشد ناظر ساختمان که در حال احداث است باید تمامی ملاحظات فنی و حقوقی لازم را قبل از اجرای کار در نظر بگیرد.

انواع دیگر درزها

درزهای اجرایی

درزهای اجرایی یا درزهای ساخت به طور کلی در جهت تسهیل بتن‌ریزی و با توجه به محدودیت‌های موجود در رابطه با حجم بتن‌ریزی در نظر گرفته‌ می‌شوند. در این نوع از درز‌ها باید پیوستگی میان بتن و آرماتور در دو قسمت مجاور به صورت کامل حفظ شود. به طور کلی توقف در عملیات بتن‌ریزی و متعاقباً سخت شدن بتن موجب ایجاد درز نوع ساخت می‌شود. در صورتی که زمان توقف عملیات بتن‌ریزی از ۳۰ دقیقه بیشتر شود باید تشکیل درز اجرایی را در نظر گرفت، مگر اینکه تخمیری بدون به شیوه‌ای به آن بازگردانده شود.

درزهای انقباضی

این نوع از درز‌ها که در واقع نوعی از درزهای حرکتی هستند در جهت جلوگیری از ایجاد ترک‌های ناشی از جمع شدگی بتن در نظر گرفته‌ می‌شوند. در صورت اجرای نامناسب و یا عدم اجرای درزهای انقباضی در سطوح پیاده‌روهای یا دیوارهای بتنی ترک‌هایی به وجود خواهند آمد. درزهای انقباضی در واقع باعث می‌شوند که انقباض دو طرف درز در محل درز متمرکز شود.

درزهای انبساطی

به طور کلی درزهای انبساطی که نوعی از درزهای حرکتی هستند برای ایجاد امکان انقباض و انبساط تعمیر شده در اثر تغییرات درجه حرارت تعبیه شده است. عدم در نظر گرفتن درزهای انبساطی در نقاط مختلف ساختمان موجب ایجاد ترک‌خوردگی‌هایی در اثر تغییرات درجه حرارت‌ می‌شود.

درزهای کنترل

انبساط و انقباض در بتن به دلیل تغییرات بتن و دما موجب اعمال استرس و تنش‌هایی‌ می‌شود که به طور کلی موجب کاهش مقاومت بتن‌ می‌شود و نهایتاً به ترک خوردگی آن می‌انجامد. برای حل این مشکل از درز‌های کنترل استفاده‌ می‌شود.

درزهای نشست

از این نوع از درز‌ها برای ممانعت از ایجاد نشست‌های نامساوی دو ساختمان مجاور که دارای مشخصاتی کاملاً متفاوت از یکدیگر هستند استفاده‌ می‌شود.

مواد مناسب برای پر کردن درزها

این مواد پرکننده که فیلر نیز نامیده‌ می‌شوند ممکن است که حاوی الیاف گیاهی، لاستیک، ترکیبات آسفالتی، چوب‌پنبه و مواردی که دارای حالت انعطافی و ارتجاعی هستند باشد. در حالت ایده آل مواد به کار رفته به عنوان مواد پرکننده درزها باید دارای ویژگی‌های زیر باشد:

• جای‌گیری و شکل‌گیری در درزها
• داشتن امکان انعطاف و ارتجاع
• عدم امکان اتصال با درز
• داشتن دوام و ماندگاری بالا

منبع : ویکی‌ساختمون

مراحل طراحی پلان ساختمان مسکونی

مراحل طراحی پلان ساختمان مسکونی

اگر تابحال تجربه طراحی پلان معماری ساختمان‌های مسکونی را داشته باشید، حتما متوجه این موضوع شده‌اید که باید مراحل طراحی پلان ساختمان را به ترتیب انجام دهید تا طراحی پلان شما به بهترین شکل ممکن انجام شود. در این آموزش نحوه انجام صحیح این‌کار را به‌شما آموزش می‌دهم و با هم یاد می‌گیریم که چگونه پلان ساختمان مسکونی را طراحی کنیم.

در این آموزش به نحوه طراحی پلان آپارتمان مسکونی می‌پردازیم. دقت داشته باشید که تمام مراحل طراحی پلان که در ادامه ذکر می‌کنم، باید گام‌به‌گام و به‌ترتیب انجام شود. به‌عنوان‌مثال، شما نمی‌توانید در مرحله اول کار، به طراحی اتاق‌خواب‌ها بپردازید و بعد سراغ طراحی سرویس پله و آسانسور در پلان ساختمان بروید!

برای اینکه بتوانیم طراحی پلان معماری را به بهترین نحو ممکن انجام دهیم، قبل از هرچیزی باید بدانیم که نیازهای ساختمانی که قرار است پلان معماری طبقات مختلف آن را طراحی کنیم چیست؟ طبیعتا طراحی پلان هر ساختمانی بسته به شرایط و نیازهای آن، با ساختمان‌های دیگر متفاوت است.

مهم‌ترین عوامل تاثیرگذار در طراحی پلان آپارتمان‌ها و ساختمان‌های مسکونی عبارتند از:

• نیازها و خواسته‌های کارفرما
• ابعاد و مساحت زمین
• شکل سایت پلان و دسترسی‌های بنا
• شرایط و محدودیت‌های بنا
• ضوابط شهرداری و شهرسازی منطقه
• نوع کاربری ساختمان (آپارتمان مسکونی یا ساختمان ویلایی)
• و…

در این آموزش صرفا به بررسی مراحل طراحی پلان ساختمان‌های مسکونی می‌پردازیم.

آموزش لکه‌گذاری و طراحی پلان ساختمان مسکونی

در این مقاله فرض ما بر طراحی پلان یک آپارتمان مسکونی معمولی با ۴ یا ۵ طبقه روی پیلوت و تعداد یک واحد در هر طبقه است. چون می‌خواهیم به فرآیند و مراحل طراحی پلان بپردازیم، بنابراین مساحت، موقعیت یا شکل زمین ملاک نیست.

برای طراحی پلان معماری ساختمان مسکونی باید مراحل زیر را به‌ترتیب دنبال کنید.

 

مرحله اول: جانمایی سرویس‌پله و آسانسور در پلان ساختمان

اولین و مهم‌ترین چیزی که باید در طراحی ساختمان در مورد آن تصمیم‌گیری کنید، محل سرویس‌پله و آسانسور در پلان است. در جانمایی محل سرویس پله و آسانسور در پلان باید به عواملی مثل عرض و شکل زمین، تعداد واحد در هر طبقه، تعداد پارکینگ مورد نیاز در طبقه همکف و زیرزمین (در صورت وجود) و… توجه کرد. سپس باید در مورد شکل سرویس پله و اینکه سرویس پله ۴ طرفه، ۳ طرفه یا پله ۲ طرفه باشد، تصمیم‌گیری کنیم.

هرچند هیچ قانون کلی در این مورد وجود ندارد و با توجه به شکل و ابعاد زمین و محدودیت‌های پروژه باید بهترین موقعیت قرارگیری پله و آسانسور در پلان معماری را مشخص کرد، اما معمولا بهترین موقعیت سرویس پله و آسانسور در پلان آپارتمان های مسکونی، در وسط پلان است.

انتخاب مکان مناسب برای جانمایی سرویس‌پله و آسانسور در پلان، می‌تواند تاثیر مستقیمی در کیفیت سایر قسمت‌های ساختمان بگذارد. مهم‌ترین قسمت‌هایی که انتخاب محل صحیح باکس سرویس‌پله و آسانسور روی آن‌ها تاثیر مستقیم می‌گذارد عبارتند از:

• طراحی پلان همکف و زیرزمین (در صورت وجود)
• طراحی پارکینگ و جانمایی محل پارک خودروها در پلان پارکینگ
• طراحی لابی و ورودی اصلی ساختمان
• کیفیت فضاهای داخلی پلان معماری طبقات
• دسترسی‌ها و سیرکولاسیون داخلی پلان معماری طبقات
• نمای ساختمان
• و…

 

 

مرحله دوم: تقسیم‌بندی فضاهای عمومی و خصوصی در پلان ساختمان

بعد از مشخص شدن محل سرویس‌پله و آسانسور در پلان، باید یک تقسیم‌بندی کلی در مورد فضاهای عمومی، خصوصی و نیمه‌خصوصی انجام دهیم. به اینکار اصطلاحا لکه گذاری پلان معماری هم می‌گویند.

البته لکه گذاری پلان شامل جانمایی پله و آسانسور هم می‌شود، اما به دلیل اهمیت محل قرارگیری سرویس پله در پلان و تأثیر آن در روند طراحی پلان، آن را در اولین مرحله کار قرار دادیم. برخلاف تصور خیلی از هنرجویان معماری، لکه گذاری پلان ساختمان مسکونی اصلا کار سختی نیست. هر چند اینکار در ساختمان‌های با مساحت زیاد و یا در طراحی های خاص شاید کمی سخت به‌نظر برسد و زمان بیشتری ببرد، اما در طراحی آپارتمان‌های مسکونی به‌هیچ‌عنوان کار دشواری نیست.

با توجه به موقعیت قرارگیری پله و آسانسور که گفتیم بهترین موقعیت آن در اینگونه ساختمان‌ها، در وسط پلان است، یک سمت پلان را به قسمت‌های خصوصی مثل اتاق خواب‌ها و حمام و سمت دیگر پلان را به قسمت‌های عمومی و نیمه خصوصی مثل پذیرایی، نشیمن و آشپزخانه اختصاص می‌دهیم.

در این مرحله از طراحی پلان، شاید نیاز باشد کمی موقعیت سرویس پله را جابه‌جا کنیم.

 

مرحله سوم: جانمایی محل آشپزخانه و ورودی ساختمان

تصمیم‌گیری در مورد بهترین موقعیت آشپزخانه در پلان یکی از مهم‌ترین موضوعاتی است که تا حد زیادی می‌تواند روی کیفیت طراحی پلان ساختمان تأثیر مستقیمی بگذارد. در کتاب ۷نکته در طراحی ساختمان‌های مسکونی  توضیحات کاملی در مورد بهترین موقعیت قرارگیری آشپزخانه در پلان توضیح داده‌ام. توصیه می‌کنم اگر هنوز این کتاب رایگان را مطالعه نکرده‌اید، همین الان این کتاب را دانلود و مطالعه کنید.

 

نکات مهم در طراحی آشپزخانه

در هنگام طراحی آشپزخانه حتما نکات زیر را رعایت کنید:

• آشپزخانه را در موقعیتی طراحی کنید که دارای نور و تهویه مستقیم باشد.
• سعی کنید امکان طراحی و دسترسی مستقیم به تراس از آشپزخانه ممکن باشد.
• ورودی آشپزخانه باید نزدیک به ورودی واحد مسکونی باشد.
• آشپزخانه باید به طور مستقیم با پذیرایی، نشیمن و ناهارخوری در ارتباط باشد.
• حداقل مساحت آشپزخانه حدود ۱۰درصد زیربنای مفید کل واحد مسکونی باشد.

نکته‌ای که همیشه توصیه می‌کنم در طراحی آشپزخانه رعایت کنید این است که آشپزخانه را طوری طراحی کنید تا محرمیت آن حفظ شده و محل کار آشپزخانه (مخصوصا سینک و گاز) از تمام قسمت‌های پذیرایی قابل رویت نباشد.

 

مرحله سوم: تصمیم‌گیری در مورد لکه‌گذاری اتاق‌خواب‌ها و حمام در پلان

در این مرحله از طراحی پلان ساختمان مسکونی، باید کمی دقت به خرج دهید و حالت‌های مختلف جانمایی اتاق خواب‌ها را بررسی کنید و بهترین تصمیم را در این مورد بگیرید.

در زمان طراحی اتاق خواب‌ها حتما به نکات زیر توجه کنید:

• حتما یکی از اتاق خواب‌ها را بسته به مساحت بنا، به‌عنوان اتاق خواب والدین، بزرگ‌تر از سایر اتاق‌ها طراحی کنید. بهتر است مساحت اتاق والدین کمتر از ۱۵ متر مربع نباشد.
• حتما برای اتاق خواب‌ها یک فیلتر ورودی در نظر بگیرید و دقت داشته باشید که درب اتاق‌ها از سایر قسمت‌های منزل به طور مستقیم قابل رویت نباشد.
• حتی‌المقدور درب اتاق خواب والدین از اتاق خواب فرزندان فاصله داشته باشد و به هم چسبیده نباشد.
• حتما همه اتاق خواب‌ها دارای کمد با عمق استاندارد ۶۰ سانتی‌متر باشند.
• بهتر است عمق یکی از کمدها برای قرارگیری رختخواب ۸۰ یا ۱۰۰ سانتی‌متر درنظر گرفته شود.
• حمام در نزدیکی اتاق خواب‌ها طراحی شود و حتما توجه شود که درب آن از سایر قسمت‌های منزل قابل رویت نباشد.

 

 

مرحله چهارم: ستون‌گذاری پلان با توجه به پلان معماری طبقات و موقعیت قرارگیری خودروها در پلان پارکینگ

بعد از اینکه کلیات طراحی پلان طبقات انجام شد و قبل از اینکه سراغ انجام اصلاحات و طراحی موارد جزئی‌تر برویم، باید با توجه به شکل پلان طبقات و طراحی پلان پارکینگ، ستون‌گذاری پلان ساختمان را انجام دهیم. خیلی از دوستان در نحوه ستون‌گذاری پلان معماری مشکل دارند. بر خلاف تصور، ستون گذاری در ساختمان‌های مسکونی کار بسیار ساده‌ای است.

در یک آموزش جداگانه در مورد نحوه ستون‌گذاری پلان معماری  به‌طور کامل توضیح داده‌ام و توصیه می‌کنم حتما این مقاله را هم مطالعه کنید.

در این مرحله از فرآیند طراحی پلان ابتدا باید سراغ طراحی پلان پارکینگ رفته و با توجه به تعداد و موقعیت قرارگیری ماشین‌ها در پارکینگ، ستون‌گذاری را انجام دهیم. سپس موقعیت قرارگیری این ستون‌ها را در پلان تیپ طبقات مورد بررسی قرار دهیم.

در این مرحله با توجه به موقعیت قرارگیری ستون‌ها در پلان پارکینگ ممکن است مجبور شویم تغییرات کوچکی در طراحی پلان معماری طبقات انجام دهیم.

مرحله پنجم: انجام اصلاحات نهایی و ریزه‌کاری‌های مربوط به طراحی داخلی پلان

در این مرحله که تقریبا شکل کلی پلان آماده شده است، سراغ ریزه‌کاری‌ها و موارد مربوط به طراحی داخلی می‌رویم. در این مرحله از کار، با توجه به ستون گذاری که در مرحله قبل انجام دادیم، ممکن است نیاز باشد تا تغییرات خیلی جزئی در طراحی پلان معماری تیپ طبقات اعمال کنیم.

توصیه می‌کنم در این قسمت از طراحی پلان علاوه بر طراحی کلی لبه‌های نما، به مواردی مثل داکت‌های تأسیساتی هم فکر کنید و داکت‌های تأسیساتی تأثیرگذار در طراحی پلان را هم حتما در پلان معماری نمایش دهید.

 

 

مرحله ششم: مبلمان کردن پلان معماری

آخرین کاری که باید برای تکمیل طراحی پلان ساختمان انجام دهیم، مبلمان‌کردن اصولی پلان ساختمان است. مبلمان‌کردن صحیح و اصولی پلان یکی از مواردی است که به شما کمک زیادی می‌کند تا اشکالات طراحی خودتان را متوجه شده و آن‌ها را اصلاح کنید.

در هنگام مبلمان‌کردن پلان معماری حتما موارد زیر را رعایت کنید:

• حتما از بلوک‌های مبلمان استاندارد استفاده کنید.
• هرگز مقیاس و اندازه بلو‌ک‌های مبلمان استاندارد را تغییر ندهید.
• فضاهای داخلی پلان را به‌شکل واقعی مبلمان کنید.
• شکل ظاهری مبلمان فضاهای مختلف را حفظ کنید.
• در مبلمان‌کردن ریزفضاهای پلان معماری، فضای تنفس را هم در نظر داشته باشید.
• در هنگام مبلمان کردن پلان معماری، به جزئیات طراحی داخلی هم فکر کنید.

برای بهتر شدن کیفیت فضاهای داخلی پلان، در این مرحله نیز ممکن است نیاز باشد تا تغییرات ظریف و کوچکی در طراحی پلان معماری ساختمان انجام دهیم. تغییراتی که بیشتر در جهت بهینه و کارآمدتر شدن فضاهای داخلی پلان و با توجه به طراحی داخلی پلان معماری انجام می‌شود.

 

مراحل طراحی پلان آپارتمان‌های مسکونی و ساختمان‌های ویلایی را با همین فرمول می‌توانید انجام دهید. نکته‌ای که در طراحی ساختمان‌های ویلایی یک طبقه باید به آن توجه داشته باشید این است که با توجه به اینکه در اینگونه ساختمان‌ها سرویس پله و آسانسور وجود ندارد و باید مستقیما از داخل حیاط (در ساختمان‌های شمالی) و یا از خیابان (در ساختمان‌های جنوبی) وارد ساختمان شویم، طراحی قسمت ورودی و سیرکولاسیون فضاهای داخلی این ساختمان‌ها اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کند و باید با حوصله، دقت و زمان بیشتری این قسمت‌ها را طراحی کنید.

منبع : رادآرچیتکت

[caption id="attachment_2795" align="alignnone" width="1020"] انواع پنجگانه کانسپت[/caption]

انواع پنجگانه کانسپت

1) کانسپت های  قیاسی (نگاه به دیگر  چیزها و مقایسه و بررسی آثار متاخر) 2) استعاری (نگاه به انتزاعات و ایجاد حس متفاوت از فضا با ایجاد تضاد مکمل در آن) 3) جوهری essences (نگاه به ماورای نیازهای برنامه و نگرشی,موضوعی و فلسفی با رعایت سلسله مراتب و نگاه به پدیده ها و رساندن آنها به نهایتشان) 4) برنامه ای (نگاه به نیازها و اهداف خواسته شده و طراحی عملکردی و در نهایت رسیدن به بهترین کارایی) 5) ایده آل گرا (نگاه به ارزش های مطلق و یافتن بهترین عملکرد و فضا با تجزیه و تحلیل بین آثار موجود)

قیاسی

از پنج گونه ذکر شده مقایسه احتمالاً متداولترین راه شکل دادن کانسپت هاست. مقایسه روابط عینی موجود بین اشیاء را آشکار می کند. اگر موضوعی حضور تمام  ویژگی های مورد نظر را در خودش داشته باشد آنگاه می تواند به عنوان الگویی برای طراحی پروژه در نظر گرفته شود. تا قبل از ظهور مکتب مدرن معماران تصور  می کردند که همه شاه کارهای معماری در شهر بوجود آمده اند و وظیفه معمار در این میان این بود که در یابد کدام بنای قدیمی می تواند الگویی مناسب برای پروژه در حال  طراحی باشد. زمانی اصلی ترین الگوی قابل قبول برای کلیساها و کالج ها و دانشگاه ها “گوتیک”، برای بانک ها “دوریک یونانی” و برای ساختمان های مقر حکومت “سنت پیتر” در نظر گرفته می شد.

[caption id="attachment_2796" align="alignnone" width="1020"] انواع پنجگانه کانسپت[/caption]

استعاری

استعارات مانند مقایسه ها، به آشکار کردن روابط بین اشیاء می پردازند. با این تفاوت که این روابط بیشتر انتزاعی هستند تا عینی. در واقع تشبیهات، استعاراتی هستند که از واژه هایی چون، مانند و همانند برای بیان این روابط استفاده می کند. تشبیهات و استعارات، تشخیص امکان ارتباط میان الگوهاست، مقایسه ها روابط عینی را مد نظر قرار دارند.

جوهری

جوهره ها در واقع چکیده و متمرکز شده جنبه های مختلف مسائل پیچیده هستند و بازتابنده اندیشه های درونی این جنبه ها هستند طراحان برای جستجوی جوهره پروژه و بیان آن در قالب کانسپت روشهای بسیاری دارند. این جستجو در واقع تلاشی برای رسیدن به ایده هایی است که قسمتهای مختلف یک کانسپتپروژه را به هم می پیوندد و به عقیده کان ایده هایی که طراح را قادر می سازد بر شرایط موجود مسلط شود و آنچه را که باید به سرانجام برساند. یک راه عملکردی (پراگماتیک) عبارت است از بررسی برنامه و مشخص کردن سلسله مراتب موجود با این فرض که اصلی ترین مسأله (جوهره) آن است که در این سلسله مراتب، در جای نخست باشد. در نهایت نتیجه چنین بررسی ای می تواند در غالب تحلیلی از برنامه و یا یک دیاگرام گرافیکی ارائه شود. 

حل مسأله ( برنامه ای )

همه کانسپتهای تصویرگر در جوهره، نماد فعالیت درون ساختمان نیستند. کانسپت ها می توانند حول مسائل عملکردی تری شکل بگیرند در حالی که توانایی حل صورت مسأله های کارفرما مایه مباهات بسیاری از معماران است اما در حقیقت عده کمی هستند که می توانند نگرشی عملکردی همراه با خلاقیت به حل این صورت مسأله داشته باشند و اکثراً هنگام ارائه راه حل های خلاقانه به مسائل ابتدایی کارکرد و توجهی می کنند.

ایده آل ها

برخلاف انواع قبلی کانسپت ها که در آنها معمار می بایست به درون پروژه و پروژه های مشابه بنگرد تا کانسپت مناسب را پیدا کند، در این نوع خود معمار مفهومی جدید را به درون پروژه می برد. اگر این کانسپت او انتخاب صحیحی باشد به خاطر  تنوعش مورد تعیین قرار می گیرد و اگر این چنین  نباشد به خاطر این پیش فرض غلط صلاحیت و شایستگی او زیر سوال خواهد رفت. ایده آلها در واقع نماینده  نهایت اهداف و رویاهای یک معمار هستند. برای مثال کانسپت ایده آل یک معمار می تواند در رابطه با مصرف بهینه انرژی در ساختمان باشد که در این صورت موارد زیر را باید در ساختمان اجرا کرد: 1- دسته بندی فضاها با توجه به نیاز فضاها به گرما 2-  عدم طراحی پنجره در قسمت پشتی ساختمان 3- زاویه دار کردن سطوح نصب به منظور نصب کولکتورها و طراحی برای خودکفایی کل سیستم. ایده آل ها می توانند تأثیر مثبت زیادی داشته باشند و اگر معماران در پروژه ها به آنها رجوع نکنند و از آنها در شکل  دادن کانسپت ها بهره  نگیرند در واقع کار را سخت تر  کرده اند. تجارب قبل آنها و مهارت های ذهنیشان به پروژه جدید کمکی نخواهد کرد و همکاری را می باید از مرحله طراحی های بسیار ابتدایی آغاز و این نه به نفع کارفرما و نه به نفع معمار خواهد بود. منبع : گروه مهندسی پلاس